Daar is tie weer!
Door: KCKC
Blijf op de hoogte en volg Kees
26 November 2011 | Nederland, Amsterdam
26-11-2011
Daar is tie weer!
Na bijna twee weken hawaii zijn we weer bijna terug in San Diego. Deze keer ben ik wel veel de wal opgeweest en dat ga ik dus ook even fijn vertellen. De eerste haven was Hilo. Een ontzettend mooie container terminal. Gelukkig kon ik hier weer naar de oude vertrouwde Wallmart om de broodnodige supplies te kopen, gel nieuwe doucegel, een boek, niet omdat ik veel aan het lezen ben maar gewoon om het kopen, sokken (want daar kan je immers nooit genoeg van hebben en weer een nieuwe lading witte t shirts (idem). Samen met het wachtlopen en werken met mijn 3de engineer (jeroen, ook een Nederlander erg gezellig) een vrij normale dag dus. Toen we de volgende dag in Honolulu aankwamen eerst s ochtends nog even aan t werk. (van twaalf tot twaalf) en daarna op crewtour geweest naar pearl harbor. En dat is bestwel indrukwekkend. Het fijne van een crewtour is dat je je geen zorgen over gasten of naamplaatjes etc. hoeft te maken (naamplaatjes zijn verplicht voor iederbemanningslid met gasten in de buurt). Dus heerlijk op ons gemak (zie foto’s) de museums daar bekeken. Erg indrukwekkend allemaal. Dat er zulke verschrikkelijke dingen kunnen gebeuren op zo een mooi stukje van de wereld (want hawaii is toch wel erg mooi). Verder was het ook wel weer duidelijk dat het toch echt amerikaans is. Amerika heeft het tijdens de aanval gepresteerd om ongeveer één japanse onderzeeboot te beschieten, en deze gebeurtenis kwam dan ook terug in zo ongeveer elke film die te zien was, elke beschrijving bij elke foto, en toen we bij het souvenir winkeltje kwamen bleek er zelfs een dvd te koop te zijn over deze onderzeeboot van maarliefst 120 minuten, jaja, god bless america……
Maar pearl harbor was dus erg mooi. De dag daarna was Nawiliwili. Hier ben ik lekker gaan slapen want de tour was gedeeltelijk in mijn normale slaaptijd (we waren namelijk pas om 6 uur terug bij het schip :O) Lekker geslapen dus. De volgende dag in Lahaina. Dit is een plaatsje op t kleinste eiland van Hawaii, erg toeristisch maar wel erg mooi. Hier zijn we met zn vieren (jeroen 3de, chris cadet en tim 3de) de wal op geweest om in het zonnetje lekker wat biertjes te drinken en een lekkere amerikaanse ultimate burger te eten ,de kleine chris (een phillipijnse cadet) kreeg m samen met zn ongeveer twee liter ijsthee nauwelijks op. Erg voldaan dus nog even door de winkeltjes gelopen en terug naar de tenders om ons klaar te maken voor de komende vier zee dagen.
Die vier zeedagen zitten er nu bijna op, ze bestaan voor mij vooral uit werken (veel deze keer omdat er iets belangrijks kapot was gegaan (15 uur op een dag)) in de zon liggen als t mooi weer is. Grappig verhaal trouwens. Ik lag samen met jeroen en twee FOB’s (friend on board) in de zon op de boeg toen opeens de zon achter de accommodatie verdween, ons bankje verplaatst om weer in de zon te zitten. Toe na ongeveer dertig seconden de schaduw weer over ons heen kwam, wij weer de bank verslepen toen we niet meer verder konden omdat we tegen de reling aan kwamen…… Weer schaduw….. Toen keken we omhoog want we vermoedden al iets, stond de chief officer (heeft na de kapitein het bevel over het schip, aardig belangrijke man dus) lachend voor het raam van de brug, hij had vrolijk koers veranderd om ons in de schaduw te laten liggen:P. Het is fijn om te merken dat de relatie tussen het dekdepartment en de engineers hier een stuk vriendelijker is dan op de Volendam.
Morgen is San Diego day, ik denk dat ik even ga winkelen morgen, heb ondertussen ook onderbroeken nodig en ik wil een ipod kopen en oortjes van drdre.
Goed hea zo een lang verhaal!
Dikke Doei
Kees
Daar is tie weer!
Na bijna twee weken hawaii zijn we weer bijna terug in San Diego. Deze keer ben ik wel veel de wal opgeweest en dat ga ik dus ook even fijn vertellen. De eerste haven was Hilo. Een ontzettend mooie container terminal. Gelukkig kon ik hier weer naar de oude vertrouwde Wallmart om de broodnodige supplies te kopen, gel nieuwe doucegel, een boek, niet omdat ik veel aan het lezen ben maar gewoon om het kopen, sokken (want daar kan je immers nooit genoeg van hebben en weer een nieuwe lading witte t shirts (idem). Samen met het wachtlopen en werken met mijn 3de engineer (jeroen, ook een Nederlander erg gezellig) een vrij normale dag dus. Toen we de volgende dag in Honolulu aankwamen eerst s ochtends nog even aan t werk. (van twaalf tot twaalf) en daarna op crewtour geweest naar pearl harbor. En dat is bestwel indrukwekkend. Het fijne van een crewtour is dat je je geen zorgen over gasten of naamplaatjes etc. hoeft te maken (naamplaatjes zijn verplicht voor iederbemanningslid met gasten in de buurt). Dus heerlijk op ons gemak (zie foto’s) de museums daar bekeken. Erg indrukwekkend allemaal. Dat er zulke verschrikkelijke dingen kunnen gebeuren op zo een mooi stukje van de wereld (want hawaii is toch wel erg mooi). Verder was het ook wel weer duidelijk dat het toch echt amerikaans is. Amerika heeft het tijdens de aanval gepresteerd om ongeveer één japanse onderzeeboot te beschieten, en deze gebeurtenis kwam dan ook terug in zo ongeveer elke film die te zien was, elke beschrijving bij elke foto, en toen we bij het souvenir winkeltje kwamen bleek er zelfs een dvd te koop te zijn over deze onderzeeboot van maarliefst 120 minuten, jaja, god bless america……
Maar pearl harbor was dus erg mooi. De dag daarna was Nawiliwili. Hier ben ik lekker gaan slapen want de tour was gedeeltelijk in mijn normale slaaptijd (we waren namelijk pas om 6 uur terug bij het schip :O) Lekker geslapen dus. De volgende dag in Lahaina. Dit is een plaatsje op t kleinste eiland van Hawaii, erg toeristisch maar wel erg mooi. Hier zijn we met zn vieren (jeroen 3de, chris cadet en tim 3de) de wal op geweest om in het zonnetje lekker wat biertjes te drinken en een lekkere amerikaanse ultimate burger te eten ,de kleine chris (een phillipijnse cadet) kreeg m samen met zn ongeveer twee liter ijsthee nauwelijks op. Erg voldaan dus nog even door de winkeltjes gelopen en terug naar de tenders om ons klaar te maken voor de komende vier zee dagen.
Die vier zeedagen zitten er nu bijna op, ze bestaan voor mij vooral uit werken (veel deze keer omdat er iets belangrijks kapot was gegaan (15 uur op een dag)) in de zon liggen als t mooi weer is. Grappig verhaal trouwens. Ik lag samen met jeroen en twee FOB’s (friend on board) in de zon op de boeg toen opeens de zon achter de accommodatie verdween, ons bankje verplaatst om weer in de zon te zitten. Toe na ongeveer dertig seconden de schaduw weer over ons heen kwam, wij weer de bank verslepen toen we niet meer verder konden omdat we tegen de reling aan kwamen…… Weer schaduw….. Toen keken we omhoog want we vermoedden al iets, stond de chief officer (heeft na de kapitein het bevel over het schip, aardig belangrijke man dus) lachend voor het raam van de brug, hij had vrolijk koers veranderd om ons in de schaduw te laten liggen:P. Het is fijn om te merken dat de relatie tussen het dekdepartment en de engineers hier een stuk vriendelijker is dan op de Volendam.
Morgen is San Diego day, ik denk dat ik even ga winkelen morgen, heb ondertussen ook onderbroeken nodig en ik wil een ipod kopen en oortjes van drdre.
Goed hea zo een lang verhaal!
Dikke Doei
Kees
-
26 November 2011 - 08:09
Paps:
Mooi verhaal, Kees. Geniet er toch vooal van. Wat was er stuk waaraan je zo lang moest werken? Versnellingsbak stuk?
Vandaag ga ik weer terug naar mijn thuisbasis. Heerlijk na 2,5 week opgesloten te hebben gezeten. Astrids Vader is jarig, maar ik kan er nog niet naaar toe.
Groeten van ons, Liefs P -
26 November 2011 - 09:40
A3:
hi sailor! is wel bikkelen daar he maar gelukkig ook tijd voor zo te zien/lezen leuke dingen met fijne FOBs en collega's! Foto's geven een aardig beeld, leuk! kus, A3 en L -
12 December 2011 - 19:46
Mamzies:
hee bikkel, wat flauw dat er niemand reageert op dit mooie verslag, of wordt het stiekum al een btje gewoon dat je weg bent en rondreist en je leven leidt zoals het jou past????
anyway, ik merk ook wel dat ik niet meer elke keer jouw positie zit op te zoeken, maar smul wel van zo'n uitgebreide verslaglegging, maar denk ook lekker laten gaan, je hebt je plek gekozen en gevonden, wat een heerlijk gegeven! Take care, zetumop, liefs van ons, we zien je weer onder de regenboog! kus a3 en l -
16 December 2011 - 02:24
KC:
inderdaad mams, ik denk dat ik t bloggen maar ga opgeven, dr is voor mij niet zoveel aan als er niemand reageert (sorry pap mam astrid en louise) ik probeer wel vaak op skype te zitten, maar daar is ook zelden iemand online. we bellen! goed nieuws, morgen de engineering department kerstfoto maken in Honolulu, denk ik wel een leuke laatste editie van deze blog. Laters! -
22 December 2011 - 10:34
Jelle:
Ik ben een trouwe lezer van dit blog hoor!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
